O książce: 2018 / Jeden z głównych problemów europejskiej polityki międzynarodowej na przełomie XVI i XVII wieku. było utworzenie szerokiej koalicji antyosmańskiej, w której ważne miejsce przyznano Rosji i Persji. Początkowo Rosja występowała jako aktywny uczestnik i mediator w negocjacjach pomiędzy Europą Zachodnią a Persją. Jednak po objęciu tronu królewskiego w 1598 r. Borys Godunow skoncentrował wszystkie swoje wysiłki na utrzymaniu i wzmocnieniu własnej władzy, tracąc zainteresowanie polityką zagraniczną. W tej sytuacji w 1604 roku Kuria Rzymska wysłała do Persji własną ambasadę złożoną z mnichów karmelitów. Trasa ambasad wiodła przez tereny Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Rosję. Dyplomaci papiescy stali się uczestnikami wydarzeń związanych z nieoczekiwaną śmiercią Borysa Godunowa i „wstąpieniem” fałszywego Dmitrija I na tron ​​Ruryka. Karmelici byli jedynymi dyplomatami europejskimi, którzy stali się bezpośrednimi świadkami kłopotów rosyjskich. Na skutek konfliktów domowych i niepokojów udało im się przedostać do Persji dopiero w 1608 roku. Pomimo wszelkich trudów i prób karmelici szczegółowo opisali wszystkie wydarzenia, których byli świadkami i uczestnikami. Notatki Karmelitów – bezcenne źródło obrazujące wydarzenia Czasu Ucisku w Rosji.